یکی از تخیلات من اینه که یک روز برم تو یه اداره و بدون اتلاف وقت و این اتاق و اون اتاق رفتن   کارم انجام بشه و زود برگردم خونه 

-------------------------

یکی از تخیلات من اینه در حالی که یک بارونی بلند تنمه و یقشو بالا دادم با عینک ته استکانی رو چشام و یه کلاه شاپو رو سرم رو سر یه جنازه بعنوان بازرس بایستم و بعدش باصدای خاصی بگم : همیشه مجرم به صحنه جرم بر میگرده .....

-------------------------

اعتراف میکنم اولین باری که از عینک طبی استفاده  کردم ، حواسم نبود با عینک صورتم رو شستم

-------------------------

اعتراف میکنم وقتی بچه بودم به یکی از عروسکهام که ابراز محبت میکردم ، فکر میکردم باید بقیشون روهم بوس کنم تا ناراحت نشن

-------------------------

تا حالا دقت کردین هروقت یه فیلم تو تلویزیون پخش میشه بیشتر مردم اسم بچه هاشون رو هم اسم بازیگر اصلی می ذارن؟؟؟

-------------------------

پیرمرد نابینا اسکناس را از جیبش در آورد و به مرد جوان نشان داد و پرسید: ببین این هزاریه؟؟؟ مرد جوان نگاهی کرد و گفت : نه پدرجان دویستیه. پیرمرد پوزخندی زد و با حسرت گفت : یه هفته دلم خوش بود که گوشه جیبم یه هزار تومنی افتاده. جوان را برق گرفت: « یه هفته؟؟؟؟ » . مرد جوان وقتی چهره درهم رفته پیرمرد را دید ، یک اسکناس هزار تومنی از جیبش درآورد و کف دست پیرمرد گذاشت . آنوقت با خنده گفت : شوخی کردم پدرجان این هزاریه. اون وقت جوون لبخند خوشحالی رو تو صورت پیرمرد تماشا کرد...

------------------------------------

قورباغه توی کلاس ورجه ورجه میکرد. آقای افتخاری گفت : قاسم ؛این قورباغه را از کلاس بینداز بیرون.قاسم گفت : آقا اجازه؟ ما از قورباغه می ترسیم. آقای افتخاری گفت : ساسان ؛ تو این قورباغه را بینداز بیرون . ساسان هم گفت : آقا اجازه؟ ماهم می ترسیم . آقای افتخاری گفت : بچه ها کی از قورباغه نمی ترسه؟ من گفتم : آقا اجازه؟ ما نمی ترسیم. آقای افتخاری گفت : کیف و کتابت رو بردار و زود از کلاس برو بیرون . گمان میکنم که محمود مرا لو داده باشد ؛ وگرنه      آقای افتخاری از کجا می دانست که من قورباغه را به کلاس آوردم...

------------------------------------

ماهی گیر دلش سوخت ... این بار ماهی بود که از تنهایی قلاب را

رها نمی کرد

هیچ وقت با هدف هایی که می دانید دست نیافتنی است خود را درگیر نکنید.

نام کامل	فرهاد مجیدی قادیکلایی
زادروز	۱۳ خرداد۱۳۵۵ ۳ ژوئن۱۹۷۶ ‏(۳۶ سال)
زادگاه	تهران، ایران
قد	۱٫۷۷
پست	هافبک / مهاجم

شاید باورتون نشه ولی دعوا هم مدل داره : دخترونه و پسرونه.............

سنگ تراش از کار خود ناراضی بود واحساس حقارت میکرد.روزی از نزدیکیخانه بازرگانی رد میشد، در باز بود و او خانه مجلل ،باغ و نوکران بازرگان را دید وبه حال خود غبطه خورد،وباخودگفت: این بازرگان چقدر ثروتمند است.تااینکه یکروز حاکم شهر ازآنجا عبور کرد،اودید که همه مردم به حاکم احترام میگذارند حتی بازرگانان. مرد باخودش فکر کرد: کاش من یک حاکم بودم،آنوقت از همه قویتر میشدم .....

اصولا دیکتاتوری در کشور ما اصلا معنا پیدا نمیکنه!!!!!

شاید راه دیگه ای هم باشه !!!! تو سراغ داری؟؟؟

قضاوت با خودتون آقا پسرا و خانوما آیا غیر اینه؟؟؟

خدا رحمتش کنه ! این بنده خداهم بالاخره از گرونی سکته کرد ومُرد